An Unsent Email

-

Dear Charu,

Time and again, you still remain unsung in this society teetering on the brink of barbarism. Man, your resounding and echoing voice, akin to a solitary figure relentlessly chasing truth, is being meticulously inscribed in the annals of history. In due course, those who once slighted your wisdom shall introspect, and the true worth of your contributions shall gleam conspicuously.

I believe it may have been insufficient and tardy, but you managed to seize the moment and still captivated everyone's attention. Indeed, I witnessed your address at the Bangalore literature gathering. 

http://charuonline.com/blog/?p=13769

It's not the diction or the fluency, nor the mere mastery of public speech, but the elegance of your expression, even when faced with the challenges of the English language, that truly matters. You get across your point clearly and concisely, which is what is paramount in such forums.

In fact, you came across as incredibly soulful and original. I could clearly discern your authenticity, even in your expressive demeanor that wore your heart on your sleeve, effectively conveying the lamentable state of affairs—Tamil people idealizing matinee idols and expressing your concerns about the lack of intercultural exchange of literary works through translations between regional languages. What remained somewhat ambiguous was your suggestion of transitioning away from realism, presumably toward fantasy. It would have proven propitious had you expounded further during that occasion.

You wrote you are a terrorist. I disagree; you are not. You are a true idealist in disguise!

Sincerely and reflectively,

S. Prasanna Venkatesan

8/18/23, Cincinnati


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

வலியின் கதை

-
Image
இ து நடந்து சரியாக ஒன்றரை வருடங்கள் இருக்கும் . கொரோனாவெல்லாம் சரியாக முற்றுப்பெற்று ஒர்க் ஃப்ரம் ஹோமான்கள் ஜட்டியுடன் அல்லது அதுவும் இல்லாமல் , அதாவது பைஜாமாஸிலோ , லுங்கியுடனோ , கட்டைக் கழிசானுடனோ   மேலே மட்டும் சட்டையோ , தேநீர்ச்சட்டையோ அணிந்துகொண்டு டீம்ஸ் காலில் பங்கேற்றுக்கொண்டிருந்த காலம் . நான் மட்டும் தினமும் பணியிடம் சென்று வந்துகொண்டிருந்தேன் . நானெல்லாம் கொரோனா வந்த புதிதில் அதாவது இருபதாம் வருடம் மார்ச் இருபத்து மூன்றாம் தேதியிலிருந்து ஏப்ரல் பதினைந்தோ பதினெழோ வரைதான் வீட்டிலிருந்து வேலை . அதற்குப்பிறகு தினமும் அலுவலகம்தான் அவ்வப்போது மட்டும் வீட்டிலிருந்து வேலை / குறைந்தது பத்து மணி நேரம் வேலை , பிறகு வீட்டுக்கு வந்து வெறிபிடித்த மாதிரி எழுதிக்கொண்டிருந்தேன் . அது ஒரு முதல் நாவல் முயற்சி , மொத்தம் முந்நூற்று  முப்பத்தைந்து பக்கங்கள் வந்துவிட்டன . தினமும் எழுதுவதை தனித்தனி கோப்புக்களாகச் சேமித்து வைத்திருந்தேன் . அடுத்த நாள் அதை ஒரு பிரதியெடுத்து கொஞ்சம் திருத்திவிட்டு , பழைய பிரதியை அழித்துவிடுவ
Read more

Jawan - An Inimitable Experience

-
Image
L et me lay it out straight before you get duped by the title and jump into reading with high hopes. This isn't your typical movie review. Every time I scribble about a flick, the way I've been doing in Tamil, it ain't your fancy-pants review; it's more about spilling the beans on what it's like sitting through them. It's about asking yourself, 'Was it a total pain in the ass?' or that elation when you finally drain the main vein at the nearest pee point after pounding a few mugs of draught beer right before a non-stop haul from NJ to SJ in a stormy night. I will get to that later; that's the high point of this post, which I am saving for the end.  Besides boredom, it takes valor, courage, and an immense sense of sacrifice to throw the money at this half-brewed moonshine cocktail and waste time in haste out of compulsion. Compulsion because it wasn't a single anal canal that was 'force sat' on movie hall recliners to go through this Guant
Read more

நடுகல் இதழ் 15

-
இ து நடுகல் இதழ் 15 பற்றிய மதிப்புரையோ விமர்சனமோ அல்ல . அதை   வாசித்த வாசகனின் வெகு சுருக்கமான வாசிப்பனுபவம்  அவ்வளவே .   இதழ் 15 என் கைகளுக்குக் கிட்டியும் வாசிக்காமல் நீண்டநாட்கள் ஆறப்போடப்பட்டுவிட்டது . இதற்கெல்லாம் மன்னிப்பே கிடையாது . தலையங்கத்திலிருந்து வாசிக்கத்தொடங்கி , பிழை திருத்தும் வேலை ஆசிரியர் வா . மு . கோமுவின் தலையில் வந்து விடிவது , இன்பாக்ஸ்களில்  துண்டு   துக்கடா   கவிதைக் குதறல்கள் போன்றவற்றை வாசிக்க நேர்ந்தபோது , இந்த மனிதரின் இதழ் வெளியீட்டில் உள்ள ஈடுபாடு கண்டு பிரமித்தேன் . தலையங்கத்துக்கு அடுத்து வந்த   அனைத்துமே   சரசரவென்று கடந்து போயின . எழுத்துப்பிழைகள் , குறை கவிதைகள் பற்றிய அங்கலாய்ப்பு ஏற்படுத்திய சுவாரசியம் தவிர வேறு எதுவும் பெரிதாக  கவனம்   ஈர்க்கவில்லை . வாஸ்தோவின் நீண்ட தலைப்பிட்ட கதை ஒன்று முதல்வனே , வனே என்ற பழைய கம்பியூட்டர் கிராபிக்ஸ் பாடல் ஒன்றை நினைவுபடுத்தியது . நல்ல ஒரு சிற்றிலக்கிய இதழுக்கு உகந்த தலைப்புதான் . ஆனால் தலைப்பே எழுத்துப்பிழையுடன் ' தொப்பூள் ' என்று தொட
Read more